زر نزنم بهتره.
جمعه, ۶ مرداد ۱۳۹۶، ۰۵:۴۹ ق.ظ
همیشه دیدن آدمای ضعیف و وابسته و بی غرور برام رقت انگیز بودن. غیرقابل درک. نامفهوم. من شاید مطمئن بودم چنین شخصیتی نخاهم شد. اما خب.آدما یبار که غرورشون بشکنخ. سعی میکنن همه چیزو برگردونن. حتی به قیمت ِ شکسته تر شدن. و شکست پشتِ شکست.
نه من میتونم کسی و از درون نشکنم. نه شما.
ادامه داره این چرخه.
برنده ها کیان؟
چرا متوالیا شکست ماله من شد؟
۹۶/۰۵/۰۶