زر نزنم بهتره.

همیشه  دیدن آدمای ضعیف و وابسته و بی غرور برام رقت انگیز بودن. غیرقابل درک. نامفهوم. من شاید مطمئن بودم چنین شخصیتی نخاهم شد. اما خب.آدما یبار که غرورشون بشکنخ. سعی میکنن همه چیزو برگردونن. حتی به قیمت ِ شکسته تر شدن. و شکست پشتِ شکست.

نه من میتونم کسی و از درون نشکنم. نه شما. 

ادامه داره این چرخه.

برنده ها کیان؟ 

چرا متوالیا شکست ماله من شد؟

.

بدترین روزای عمرمو میگذرونم. هیشکی نیس براش این دغدغه هام تکراری نشده باشه. درک نمیشم. سرکوب زیاده. خیلی غمگینم. هرچی خوشبحالیه ماله رقیبامه. دارم به همه چی دلسرد میشم. چطور حسای خوب و نگه داشت. وقتی دل زده میشی. دل زده میکنیشون . یجا نشستی تو خونه. انتظار داری یکی پیدا شه از ته دلش بخاد بت کمک کنه. دوست داشته باشه. خودخواه نباشه. غر بزنی نبُره ازت. یچیزی خابیده رو دلم. سنگینیِ زیاد. فشردگی. نه خونواده ای. نه دوستی . تو برای هیشکی مهم نیسی. شاید از دور بتونی یکم مورد کنجکاوی قرار بگیری. هرچی نزدیک تر میشی ارزشات کمتر میشه. نمیدونی چیکار کنی. متنفر میشی ازشون. اما اونا هیچ حسی خرج نمیکنن واست. فراموش کردنت راحته مَن. قبول کن هیچ خصوصیت جالبی نداری. قبول کن هیچ نقطه قابل اتکایی نداری. جای اونا باش. چرا باید تحملت کنن؟

موهامو دلم میخاد از ته بزنم. منفورتر ازینم بشم.

فاکوارطور.

واقعا یچیزایی داره الهام میشه یاکه چی. بضیا نه مهمن  فی الواقع نه هیچی تو خاب من بدرک تو خاب اسپشال فرندم چرا میری پفیوز . بخدای واحد اگه نیمچه احساسی بینتون باشه دوتاتونو به زشت ترین و بی ادبانه ترین و مورمورترین حالت ممکن به قتل میرسونم :)))) فاکدیسدریمز.  کلی صبحِ خوبی بودد:)))))

دمه صُبی .

شمال بارونه^-^ از ۱ ظهر تا الان بیدارم و دارم دریای آبی میبینم. یهو دیدم صدا شالاپ شالاپ میاد. دیدم باهرونه. بوی خاکم که نگم دیگه. من خیلی خرم که اینهمه چیزمیزای هیجان انگیزو ول کردم چسبیدم به رفتارِ چارتا احمق. 

واقعا حس خوبی دارم . 

هیجاناتِ سطحی :)))

لی مین هو قابلیت اینو داره با لبخندش دل صاب مردمو ببره و نیاره. پدسگگگگگ:((( نیگا آخه چقد لوس و مضحکه :(((  اگه فیلمای کره ای ِ دارای لی مین هو عم چیپه آیم سوووو چیییییپ :(( چیپول ترینم:((( مینننن هوووو:((

چمدونم بابا.

مرحله نوپرابلم رو میگذرونیم. و میخام روحیمو بازسازی کنم. واقعا وقتی روحیمو میبازم تر میزنم به موهام. چتریامو کوتا کردم شبی توله سگ شدم :))) حالا ازینا گذشته چقد بزرگش میکنید یه مناسبت تخمیو. خب روزِ دختره که چی ؟ تا الان بیخیال بودما. اینقد زر زدین که منتظر تبریکم. دریغ از یه تبریکه عنی.

ببین گاد. من بات راه میام سر اون اهم اهم. ولی تو هم یکم روحیه درس خوندن بپاش روم دیگه :))

خلاصه که بریم برنامه بنویسیم واسه اجرا نکردن :)))

هارهور !‌ دختره ی سبک اراده :|

کاش نباشم.

مدام دارم به حال بهم زن بودنِ شخصیتم فک میکنم. نه مثبت گرا. نه کنترل شده. 

کاملا یه اسبه پرخاشگر.

گریم نمیاد ولی درونی زارترینم.

از خودم متنفرم.

shitty life.

نفرت و کینه کلِ من شده. خستم واقعا. منفور تر از من خودمم. کاش مث باقی قدرت ول کردن و ساده گذشتن داشتم. یه بازندم. یکی که آویزونِ عواملِ بیرونیه. کل احساساتش به اونا بستگی داره. اراده ناچیز.اعتمادبنفس ناچیزتر. حس میکنم کل زندگیمو باختم. کنکورهم که نتونسم و وقتی به سال بعد فک میکنم  با این روحِ خسته  و داغون تر از قبل شک میکنم به موندنم.

بغض دارم.

همه خوب میتونن بعد هر اتفاقی خودشونو جموجور کنن. موفق شن.فراموش کنن. 

منِ احمق..

 واقعا از حرف پرم. هیچ کسم باقی نذاشم واسه این روزام. 

خستم از نوشتن.فقط یکی با کلی حسای گوه مچاله شده تو خودش. و هیچ اتفاق خوبی انتظارشو نمیکشه.

چاردهُمیش.

یه سری جذابیت ها از نزدیک خاصیتشونو از دس میدن. حتی من . قبول دارم که وقتی با یکی احساس ِ صمیمیت میکنم جوری چسناله هام پیاپی شرو میشه که طرف زده میشه:)))البته خب از یه پشت کنکوری انتظار هپی لایف طوری فور اوری تایم ندارین که قاعدتا. اما خب وجه قشنگی نداره یکی و حتی به عنوان دوستِ معمولی بپذیرید و بعد بخاطر موجِ منفی دادن و خودخواهی مطلق نظرتون عوض شه. 

سیزدهُمین.

بیشتر بندباز ها موقعی میمیرن که دارن میرسن.

اونا فکر میکنن رسیدن اما هنوز روی کابل هستن.

اگه سه قدم واسه رسیدن داشته باشی و اون قدمها رو مغرورانه برداری ٬ اگه فکر کنی شکست ناپذیری.

خواهی مرد.

+ قسمتی از the walk.